InterAct’den Apollo Robert, 9 interseks erkek ve maskülen ile erkekliği konuştu. İnterseks erkekler interseks komünitesi içinde de sesi çoğunlukla daha az duyulan bir grup ve bu iki kimlik arasındaki etkileşim ya da çatışma yeterince konuşulmuyor.

---

Ben, David Bowie gibi ünlü figürler aracılığıyla maskülenliğin görkemli, hatta güzel olabileceğini gördüğüm için sosyal, tıbbi ve yasal geçişle maskülenliği seçmiş bir interseks trans erkeğim. Bedenimin cinsiyet ve cinsiyet normlarını aşmasına dair erken dönemde geliştirdiğim içsel dayanıklılık, bu seçimi daha da keyifli ve özgürleştirici hale getirdi.

Bu perspektiften yola çıkarak, diğer interseks erkeklerin ve maskülen kişilerin deneyimlerini keşfetmek istedim. Bu dokuz hikayenin interseks erkeklerin ve maskülen kişilerin çeşitliliğini vurgulamasını ve maskülenlikten ilham alınmasını sağlamasını umuyorum.

İnterseks olmak, erkek ya da maskülen bir birey olma deneyimlerinizi nasıl etkiledi ya da etkilemedi? Kimliğinizin başka hangi yönleri çakışan etkiler yaratıyor?

Will:

İnterseks olmak, maskülen kimliğimi kabul etmemi zorlaştırdı. Bedenimin “biyolojik olarak erkek” unsurları, cinsiyet ifademde feminen unsurlarla oynadığımda beni küçümsemek için kullanıldı. Kendimi bir erkek olarak kabul etmem çok uzun zaman aldı, ancak şimdi bu kimlikte kendimi rahat hissediyorum ve feminen cinsiyet ifadeleriyle oynamaktan daha önce hiç olmadığı kadar güç alıyorum. Elbiseler, takılar ve makyaj benim için artık çok daha özgürleştirici.

Shaggy-Mane:

İnterseks olmak, bir erkek olarak deneyimlerimi bir şekilde etkilediğini düşünüyorum. Oldukça tipik bir cisgender erkek olduğumu söyleyebilirim, ancak kesinlikle geleneksel olmayan bazı deneyimlerim oldu. İnterseks varyasyonum, cinsiyetim konusunda kafa karışıklığına neden oldu, bu yüzden çocukluğumun bir kısmını kız olarak, bir kısmını ise erkek olarak yaşadım. Çocukken kıyafetlerimi ya da davranışlarımı cinsiyetimin bir göstergesi olarak düşünmüyordum, sadece hoşuma gideni yapıyordum. Büyüdükçe ve bedenimle, bir erkek olarak kimliğimle uyum sağladıkça, bu deneyimlerin feminenlik ve maskülenlik hakkındaki fikirlerimi nasıl şekillendirdiğini fark ettim. Kendimi özellikle feminen olarak tanımlamam, ancak “feminen” ya da “erkeklik dışı” olarak kabul edilebilecek şekillerde kendimi ifade edebilme özgürlüğüne sahibim. Erkek olmanın tek bir yolu olduğunu düşünmüyorum, çünkü iki insan birbirine benzemez ve bu yüzden iki erkek de birbirine benzemez. Bu çeşitlilikte çok fazla güzellik var.

Matty:

İnterseks olma deneyimim, kendimi bir erkekten çok, biraz maskülen hissetmeme neden oldu. Hala feminen özelliklere sahibim ve tıbbi bir tedavi olmadan istediğim erkeksi özelliklere sahip olamıyorum. En son tedaviye başvurduğumda, bu sürecin beni kısırlaştıracağı söylendi. Bu yüzden bir erkek olarak adlandırıldığımda çok rahatsızlık verici bir his yaşıyorum, çünkü olmak istediğim erkek olmak için kendimi tıbbi olarak değiştirmem gerekiyor. Bu durumu insanlarla konuşmakta zorlanıyorum; interseks ve trans topluluklarının dışındaki çoğu insanın bu hissi anlamadığını düşünüyorum. Olumlu bir taraftan bakacak olursam, interseks olmayı kucaklamaya ve sahip olduğum maskülenliği korumaya çalıştım. Farklılıklarımı kabul etmeye çalışıyorum.

Aibul:

Bazen kendimi hem “kadından erkeğe” hem de “erkekten kadına” geçiş yapıyormuş gibi hissediyorum, hem de aynı anda. Çocukken hangi cinsiyette olduğumu anlayamadığım zamanlar oldu. Hayatımın hangi yönlerini tanımlamayı seçtiğime bağlı olarak, insanlar benim nasıl bir kişi olduğum ya da olabileceğim konusunda çok farklı fikirler edinebiliyor. Eskiden ikili cinsiyetlerden birini güçlü bir şekilde savunurdum, ama artık bunu yapmıyorum. Bedenimi anlamak, sanırım başka türlü asla sahip olamayacağım bir anlayış kazandırdı bana; sanki bir yapbozun eksik parçası tamamlanmış gibi. Küçükken beni en çok zorlayan şey “erkeklik” olasılığıydı, çünkü doğmadan önce tahmin edilen cinsiyetim oydu.

Evergreen Forest:

İnterseks olduğumu öğrenmem, trans olduğumu öğrenmemle kıyaslandığında oldukça yeni bir bilgi, bu yüzden bunu sindirmek için çok fazla zamanım olmadı. Ama varyasyonumun “interseks” olarak kabul edildiğini duyduğum anda her şey yerine oturdu. “Ah,” dedim kendi kendime. “Ben interseksim. Eksik olan şey buymuş.” Geçmişe dönüp baktığımda bu tam bir “tabii ya” anıydı. Bu farkındalıktan önce aylardır cinsiyetimle mücadele ediyor ve interseks olup olmadığımı sorguluyordum, bu yüzden “Neden kendimi herkesin geri kalanından bu kadar farklı hissediyorum?” sorusunun ağırlığı omuzlarımdan kalktı ve her şey bir anda anlam kazandı. Herkesin cinsiyeti interseks durumuyla bağlantılı olmayabilir, ama benimki kesinlikle öyle.

Mango:

Ergenlik yıllarımın sonlarına doğru, bir kız olarak yetiştirilmiş olmama rağmen, neden kadın ergenliğini yaşamadığım konusunda nihayet bir açıklama aldım. Sesimin çatlaması ve göğüsler yerine göğsümde çıkan kılların sebebini öğrenmek için doktorun ofisinde bekliyordum. Bir tümörüm olduğundan korkuyordum. Bunun testislerim olduğu için olduğunu ve o zamana kadar kendimle ilgili varsaydığım her şeyin bir yanılsama olduğunu beklemiyordum. Üniversiteye başlamadan hemen önce doktorunuz tarafından düzenlenen bir cinsiyet açıklama partisi, kesinlikle yapılacaklar listemde yoktu.

Bu anlar zordu, çünkü kendime bunun bir seçim olduğunu hatırlatmak zorundaydım; tıpkı birinin Matrix filminde kırmızı ya da mavi hapı seçmesi gibi. Bir ergen olarak, bana çatallı bir yol sunulmuştu (dürüst olmak gerekirse böyle bir seçimin bir ergen için sunulmaması gerekiyordu): Eğer testislerimi aldırır ve östrojen alırsam bir kız gibi yaşamaya devam edebilirdim. Eğer testislerimi tutarsam, sonunda bir erkek gibi görünecektim. Açıkça söylemek gerekirse, belki de bu beni çok basit bir insan gibi gösterebilir, ameliyat olmamayı seçtim çünkü acıdan çok korkuyordum ve doktordan da güvensiz bir hava almıştım. İçten içe erkek olmakla ilgili bir bağım olduğunu hissetmiyordum—bu yüzden erkekliğin doğuştan gelen bir his olduğu fikrine şüpheyle yaklaşıyorum. Yıllar sonra, bir erkek olarak kim olduğumun bir resmini oluşturmaya başladım, ancak o anda, ameliyat için yeterince cesur olmayan, ama bilinmeze dalacak kadar cesur bir gençtim.

Tanının ardından gelen kafa karıştırıcı ve çalkantılı yıllar boyunca, saçlarıma garip bir şekilde bağlı ya da onlarla ilgili endişeli olduğumu hatırlıyorum. Bedenim inanamayacağım şekillerde değişirken, sabit tuttuğum tek şey saçlarımdı. Aynaya baktığımda ve genç bir erkeğin bedenini giderek daha fazla gördüğümde, kendime başka birine bakıyormuşum gibi geliyordu. Uzun saçlar, gerçekten o kişinin ben olduğumu kendime hatırlatmamda yardımcı oldu.

Ika:

İnterseks olduğumu ve bedenimin “kusurlu bir kadın bedeni” olmadığını öğrenmek, queer kimliğimi keşfetme özgürlüğü verdi. İlk kez kendime 10 yaşında bir erkek çocuk demeye başladım, ancak maskülen rollere ya da dile hiç rahat bir şekilde uyum sağlayamadım. Bunun nedeni, Batı kültürünün tanımladığı şekilde bir erkek çocuk, bir adam ya da erkek olmamam. Kendi feminen özelliklerimle tamamen rahat olduğumu keşfettim ve bu özelliklerin, cinsiyetlendirilmiş bir spektrumun zıt uçlarında var olmak zorunda olmadığını gördüm.

Victor:

İnterseks olmak hayatım üzerinde büyük bir etki yarattı. Dürüst olmak gerekirse, “normal” doğmuş olmayı isterdim—bütün bunlarla uğraşmak zorunda olmayan sıradan bir adam olmayı. Bazen bu negatif, klişe erkek figürü olmak, uyum sağlamak, rol yapmak ve yalan söyleyerek hayatta kalmaktan daha kolay olurdu diye düşünüyorum.

Garip bir şekilde, kadın olarak büyütülmekten erkek olarak yaşamaya—kimliğimi değiştirmek dahil her şey—geçiş muhtemelen tüm bunların en kolay kısmıydı. Kadınken, genellikle karşılaşılan şeylerle uğraştım: düşük maaş, ciddiye alınmama ve kendimi sürekli kanıtlamak zorunda hissetme. Şimdi, bir erkek olarak her şey tamamen farklı. Direkt, hatta otoriter bile olabiliyorum ve insanlar gerçekten dinliyor. Diğer erkeklere sert çıkabiliyorum ve bunu kabul ediyorlar. Bu kısmın ne kadar kolay olduğunu görmek beni şaşırtıyor.

Yine de, interseks olmak gerçekten hiçbir yere tam anlamıyla aitmişim gibi hissetmemi zorlaştırıyor. LGBTQ+ topluluğunda kendimi rahat hissetmiyorum—kimlik politikalarına ve oynamak istemediğim oyunlara fazlasıyla bağlı hissediliyor. Ancak onların eşitlik için yaptıklarına ve normlara uymayan insanlar için yarattıkları alanlara saygı duyuyorum. Sanırım cinsiyet ayrımının her iki tarafında da yaşamış olmak bana eşsiz bir bakış açısı kazandırdı. Ama dürüst olmak gerekirse, bu beni her iki dünyaya da aitmişim gibi hissettirmiyor.

Jay:

İnterseks olmak uzun bir süre kendimi bir erkek gibi hissetmememi sağladı, çünkü bana hep bu söylendi. Bana, gerçek bir cinsiyete sahip olabilmem için ameliyat olmam gerektiği söylendi. Sadece interseks olamazdım ve interseks olmak, gerçek bir erkek (veya kadın) olamayacağım anlamına geliyordu. İnterseks olmak, bir erkek olma deneyimlerimi gerçekten etkilemiyor, ancak diğer insanlar bir bağlantı olduğunu düşünüyor ve bu da bazı olumsuz deneyimlere yol açtı.

Bir interseks erkek ya da interseks maskülen birey olarak sağlık hizmetleri sizin için nasıl görünüyor?

Will:

Benim için sağlık hizmetleri, hormon replasman tedavisi (HRT) demek. Hangi cinsiyette olduğumu nasıl sunarsam sunayım, HRT (östrojen ya da testosteron olsun) her zaman gerekliydi. Bedenim yapay HRT olmadan düzgün çalışamıyor ve bu tedaviye sahip olduğum için kendimi çok şanslı ve minnettar hissediyorum. Ancak bu tedavinin geleceği ve bu tedaviye sağlık nedenleriyle ihtiyaç duyan diğer interseks kardeşlerim için endişeleniyorum. 

Shaggy-Mane:

İnterseks varyasyonuma ilişkin aldığım sağlık hizmeti pek iyi değildi. Bazen doktorlar, varyasyonumu anlamakta zorlanıyor ve bu, bazı sağlık ihtiyaçlarımın tam olarak karşılanmamasına yol açıyor. Neyse ki acil sorunlar (örneğin, prostat enfeksiyonları ve varyasyonumda daha yaygın olan idrar yolu sorunları) ele alınıyor, ancak uzun vadeli sağlığım ile ilgili bazı konular ihmal ediliyor. 

Matty:

Kırsal bir bölgede yaşıyorum, bu yüzden sağlık hizmetleri seçenekleri oldukça sınırlı. İnterseks kapsamındaki durumlarla ilgili büyük bir bilgi eksikliği var. Durumum hakkında sorular sorulduğunda, genellikle onların buna inanmadığını hissediyorum ya da yüz ifadelerinin değiştiğini, sanki bir şeyden tiksinmiş ya da büyük bir şüpheye kapılmış gibi göründüklerini fark ediyorum. Bir genetik durumdan bahsettiğimde bana bir uzaylı gibi bakıldığında bir randevudan nasıl iyi hissederek çıkabilirim? Bu yüzden ortaya çıkan sorunlar için yeni doktorlardan kaçınıyorum. Hormon dengesizlikleri ve anormal döngüsel değişimlerle uğraşıyorum, bu yüzden akupunkturun ve diyetin çok yardımcı olduğunu gördüm. Ancak endokrinoloji tarafında pek şansım olmadı. Testosteron tedavisini denediğimde, hiçbir işe yaramadı ve sadece işe yaramadığını öğrenmiş oldum. 

Tanı sürecim de pek destekleyici değildi. Başka bir genetik durum araştırıyorlardı. XXY’nin çok açık belirtilerine sahip olmama rağmen, bu durumu anlayan ya da bu konuda bilgi sahibi bir bölgede değildim. Hatta genetik uzmanı bile anneme ve bana bunu nasıl açıklayacağını bilmiyordu. XXY ile ilgili sorunlarla farkında olmadan uğraştığım ortaya çıktı. Bu bölgede çok az endokrinolog olduğu için hormon dengesizliklerinden kaynaklanan bir yılın üzerinde sıkıntı yaşadıktan sonra bir endokrinoloğa ulaşabildim. Hormon seviyelerinin dengesizliğini ilk kez gördüğümde, erkekler için aralığın çok dışındaydı ve bu seviyeler kadın menopozunda görülse normal olabilirdi. Genetik uzmanıyla ilk buluşmamı hatırladığımda, XXY’yi potansiyel bakım için bir danışma gerektirmez gibi göstermişti ve bu oldukça zordu. Geriye dönüp baktığımda, keşke bir endokrinologla randevu almamı teşvik etselerdi ya da doğrudan sevk etselerdi. 

Aibul:

Şu anda sağlık hizmetleri benim için pek iyi değil ve bana çok fazla zorluk çıkarıyor çünkü sağlık profesyonelleri sağlık sorunlarımı ciddiye almıyor. Aynı endişeler bir dyadik kişide olsa onları hemen alarma geçirirdi. Sağlık sorunlarımın “erkek” bir kişiyle aynı olması onlar için tuhaf bir durum. 

Evergreen Forest:

Ah, bu pek iyi değil. Detaya girmek istemiyorum, ama cinsiyet varyasyonum nedeniyle oldukça ciddi tıbbi travmalara maruz kaldım. Keşke sağlık hizmetleri dünyası genel olarak daha bilgili, saygılı olsaydı ve hastalara varyasyonlarının belirli sağlık sorunlarıyla gelebileceğini anlatabilseydi… bunun tersi olacağına. 

Mango:

İnterseks tıbbi bakımında cinsiyetçilik oldukça yaygın ve hem bir hasta olarak hem de doktorların yanında çalışarak bunun hastalara nasıl yansıdığını görebiliyorsunuz. Eğer bir interseks erkek “Reglim var ve bu korkunç bir his” derse, gerçekten hiçbir destek yok. Genellikle olumsuz tepkiler ve bir erkeğin yaşadığı bu durumu utanması gerektiğini ima eden ifadelerle karşılaşır. Çoğu doktor ne yapacağını bilemiyor ya da sadece ameliyat önermeyi düşünüyor. 

CAIS’li kadınlarda gonadektomi oranlarını azaltmaya yönelik çabalar gibi gereksiz ameliyatları azaltmada iyi ilerleme kaydettik, ancak interseks erkekler için aynı düzeyde ilerleme olmadı. Penis yeterince küçükse, testosteron seviyesi yeterince düşükse ve bu nedenle bir erkeğin tatmin edici bir yaşam süremeyeceği fikri, sağlık hizmetlerinde erkeklik konusunda güven duygusunu zorlaştıran ve kadınlığı “yeterince iyi olamayanlar” için bir kategori olarak gösteren bir cinsiyetçilik biçimidir. Bu tür yaklaşımlar, doğumda cinsiyet atama kararlarından, en sık çıkarılan gonadın testis olduğu gonadektomilere kadar sağlık hizmetlerine sızmıştır. 

Ika:

Benim için interseks bir erkek olarak sağlık hizmetleri, “Evet, bir rahmim var” diye açıklamak ve “Hayır, yine de transvajinal ultrason yaptıramam” demek anlamına geliyor. Tıbbi güvenliğim ve hem cinsiyet dahil edici hem de özel alanlarda çalışan jinekologlara erişim için mücadele etmek zorundayım. Hormonlarım çok dalgalandığında nöbet geçirdiğim için testosteron reçeteme ihtiyacım var. Bu, doktorlarımla “interseks” terimini doğrudan kullanmamayı gerektiriyor çünkü onlar için sadece “cinsel gelişim bozukluğu” olan bir trans erkek olarak görülüyorum. Ancak, cinsel varyasyonlar hakkında bilgili, endişelerimi ve umutlarımı dinlemeye açık onaylayıcı, kapsayıcı ve erişilebilir bir doktor bulduğumda bu mücadeleye değiyor. 

Victor:

Şu anki doktorlarımı bulduğum için kendimi şanslı hissediyorum. Gerçekten insancıllar—ama bu “insancıl veteriner” gibi değil, bir hayvanla uğraşır gibi, gerçekten bana bir insan olarak insanca davranıyorlar. Ama bu her zaman böyle değildi. Bazı doktorlar hiç nazik değildi, sanki benimle ya da durumumla uğraşmak istemiyorlardı. 

Genel olarak, şimdi sahip olduğum bakım konusunda gerçekten şanslı olduğumu düşünüyorum, özellikle diğer interseks insanların korkunç hikayelerini duyduğumda. Bu, sahip olduklarımın değerini daha fazla anlamamı sağlıyor. 

Jay:

Omurilik yaralanmam nedeniyle sağlık ortamlarında çok zaman geçiriyorum. Üzerimde kıyafet olduğu sürece “interseks” gibi görünmüyorum, bu yüzden şu anki doktorlarımın çoğu bunu bile bilmiyor. Yetişkin olduktan sonra, doktorlarla bunu tartışma konusunda çoğunlukla iyi deneyimler yaşadım. Birkaç doktor ameliyatı teşvik etti, ancak çoğu zaman çok onaylayıcı deneyimlerim oldu. Çocukluğumdaki sağlık hizmetlerinden ışık yılları kadar ileride—hormonlarımı sağlıklı kalmam için uygun şekilde yöneten, daha çok rızaya odaklanan (bu yüzden gereksiz muayeneler daha az oluyor) ve genital farklılıklarımı umursamayan doktorlarım var. 

Hipogonadizmim var, bu yüzden hormon almak sağlığım için önemli ve omurilik yaralanmam nedeniyle daha da önemli çünkü bu yaralanma kemiklerinizi zayıflatıyor. Hormon almak konusunda hiç sorun yaşamadım, ancak kırmızı bir eyalet içinde mavi bir şehirde yaşıyorum ve cinsiyet onaylayıcı bakım konusundaki kısıtlamalar konusunda endişeliyim. Hipogonadizmim, hormon almadan önce kemik zayıflığına neden oldu ve bu da omurilik yaralanmamı tetikledi, bu yüzden hormonlara erişimi kaybetmekten oldukça korkuyorum. 

Hayatınızda size olumlu ya da ilham verici bir rol model olan erkekler veya maskülen kişiler var mı? Eğer yoksa, ideal erkek ya da maskülen kişi kim olurdu?

Will:

Benim için iki gerçek erkek ikon, Hozier ve Will Wood. Bu müzisyenler, kimliğimden ve başkalarının beklentilerinden ödün vermemem için bana ilham veren nazik bir maskülenlik sergiliyorlar. İki kurgusal erkek ikonum ise Daniel Cain ve Will Graham. Bu karakterler, fiziksel olarak cinsiyet sunumumu etkiledi. İkisi de oldukça “butch” (sert, maskülen) bir şekilde giyiniyor, bu da dışarı çıktığımda sürekli “Adam Sandler tarzı” giyinmemi engelledi. Ayrıca her ikisi de orta uzunlukta saç kesimleriyle beni saçlarımı uzatmaya teşvik etti. 

Shaggy-Mane:

Mentorum, benim için çok olumlu bir etki yarattı. İnterseks bir birey olarak bedenimi ve kimliğimi kucaklamamı teşvik etti ve her zaman yanımda oldu. Hayatınızda sizi dinleyen birinin olması, tünelin sonunda bir ışık olduğunu size gösterebilecek birinin olması inanılmaz derecede önemli olabilir. 

Matty:

Freddie Mercury. Sahip olduğu moda tarzını seviyorum. Ara sıra, bir ikinci el mağazasında parlak ve eğlenceli bir şey bulduğumda, onunla bir kıyafet kombinliyorum. Sahnedeki maskülenliği tanıklık etmek için bir zevkti. Onun müziği dışında kişisel karakteri ya da nasıl bir insan olduğu hakkında pek bir şey bilmiyorum. Ancak parlak ve eğlenceli renklerin ve desenlerin de maskülen olabileceğini düşünmeyi seviyorum. Aynı şekilde dans etmeyi de çok seviyorum. Freddie Mercury’nin sahnedeki versiyonuna hayranlık duymamın bir başka nedeni de bu. 

Bunun dışında, amcam da benim maskülenliğin ne anlama geldiğine dair üzerimde olumlu bir etki yarattı. Çok neşeli, nazik ve destekleyici biriydi. Birinin dertleşmeye ihtiyacı olduğunda her zaman dinlemeye hazırdı ve hayatta ne durumda olurlarsa olsunlar çevresindeki insanlara karşı çok saygılıydı. 

Aibul:

“Rol model” fikrini anlamakta zorlanıyorum, belki de otizmden dolayı. Sanırım farkında olmadan rol modellerimi kurgusal karakterlerde arıyorum. Ancak partnerim, aynı anda hem maskülen hem de şefkatli biri olmaya olan bağlılığıyla bana ilham veren bir kişi. Bunu yaparken kimseyi baskılamaması benim için çok değerli. 

Mango:

Hayatımda bana maskülenliğim konusunda daha fazla güven veren ve bana ilham olan kişiler muhtemelen en iyi arkadaşım ve üniversitedeki tez danışmanım. 

En iyi arkadaşım, bir genç olarak kimliğimle ilgili kafa karışıklığı yaşadığım zamanlarda beni bedenimle ya da istem dışı olarak sahip olduğum özelliklerle görmedi. Beni kişiliğimle, değerlerimle tanıdı. İnsanların hayatınız boyunca kontrolünüz dışında olan şeyler yüzünden sizi etiketlemesinden sonra, tüm bunların ötesindeki kişiyi gören birinin olması son derece ferahlatıcıydı. Bu, benim için çok iyileştirici oldu ve bedenimle ilgili belirsizlikleri yönetmeme olanak tanıyan bir dayanıklılık temeli oluşturdu. Ne olduğumun ötesinde kim olduğumu bilmek, ne olursa olsun kendimi kaybetmeyeceğimi hissettirdi. 

Tez danışmanımla yaptığım ilk konuşmada, politika hakkında konuşuyorduk ve bir şekilde konu maskülenliğe geldi. Bana, modern çağda erkek olmanın benim için ne anlama geldiğini sordu. “Erkek olmak, toplumun bir erkeği nasıl gördüğünü düşünmek anlamına geliyor. Ve testislerim olduğu için böyle algılanıyorum” dedim. Ancak, organlarımın ötesinde kendim hakkında düşünmem için beni teşvik etti, maskülenlik ve feminenliğin sadece birer klişe olduğuna dair şüphelerime rağmen. 

Birlikte *Dövüş Kulübü* filmini izledik ve kültürel normlardan ayrı olarak kendi maskülenlik tanımımı düşünmemi istedi. Bana, farklı yaşamların ve kültürlerin bir araya geldiği ve “maskülen” dediğimizde ne demek istediğimizi sorguladığı bir maskülenlik krizinden bahsetti. Ona, erkekliğimi nihayetinde testislerimin varlığına indirgemiş olmamın nedeninin tam da bu olduğunu söyledim. Ancak, bunun erkeklik kavramını kendim için keşfetmek ve tanımlamak için bir fırsat olduğunu söyledi—maskülenliğin kültürel tanımları çağdan çağa, ülkeden ülkeye değişir, ancak kim olduğuma, neye değer verdiğime ve neye inandığıma dair güçlü bir anlayış hayatım boyunca benimle kalacak. Ve bunun, dedi, maskülenlik olduğuna inanıyorum—sizi harekete geçiren şeyler, uğruna fedakarlık yapacağınız insanlar, dünyada bırakacağınız iz. 

Victor:

Babamın beni tam anlamıyla oğlu olarak yetiştirme şansı bulamaması üzücü, ama dürüst olmak gerekirse, yine de benim rol modelim olurdu. Erkekçe şeylere olan ilgimi fark eden oydu—sert oyunlar oynamak, aletlerle çalışmak, arabalarla uğraşmak gibi. Beni teşvik etti ve bu her zaman benimle kaldı. Belgelerimi değiştirdikten sonra, kendim olmam biraz daha kolaylaştı. 

Jay:

Hayatımda en etkili rol modellerin diğer interseks erkekler olduğunu düşünüyorum. İnterseks olmayı olumlu bir şekilde benimsemezdim eğer onlar olmasaydı. 

Evergreen Forest:

Kişisel rol modellerim, nazik, şefkatli, duygularını özgürce gösterebilen, topluluklarını üretken ve güvenli yollarla koruyan ve çevrelerine dikkat eden erkeklerdir. Maskülenlik, kendinize ve çevrenize saygılı ve sorumlu olmanız için içinizde bir neden olarak var olan bir araç olmalıdır. 

Başka insanların erkeklik ya da maskülenlik hakkında bilmesini istediğiniz başka bir şey var mı? Bu, değişim yaratma fikirleri, cesaretlendirici sözler veya başka bir şey olabilir!

Will:

Maskülenliği kendiniz için tanımlayın. Kimliğinizi kimsenin bastırmasına izin vermeyin ve kendinizi cinsiyetçi tuzaklara düşürmeyin. Hayatınızdaki kadınları merkeze alın ve onları sevin. Duygusal olun, sesli olun, sessiz olun, ağlayın, bağırın, hislerinizi yaşadığınız anda hissedin. Kimliğinizden ödün vermeyin, en gerçek haliniz olun ve yalnızca bu basit eylemle bile birçok kişi için maskülen bir ikon olabilirsiniz. Seviliyorsunuz. 

Shaggy-Mane:

İnterseks genç erkekler/maskülen kişiler için rastgele bilgelik sözleri: 

Romantik ilişkilerde, partnerinizle endişelerinizi veya hislerinizi ifade etmekten korkmayın. Erkek/maskülen olduğunuz için duygusuz ya da hissiz olmak zorunda değilsiniz; duygusal olarak kırılgan olmanıza izin var. 

Bedeninizde “yanlış” bir şey yok. Bedeniniz farklı, ama bu, bedeninizin kötü olduğu anlamına gelmez. Aynı zamanda, bedeninizin doğal olarak çekici ya da arzu edilmez olduğu anlamına da gelmez. Özellikle romantik ilişkilerde kendi bedenimle ilgili algımla çok mücadele ettim. Önceki partnerlerim bedenimi çok sıra dışı bulmamış olsalar da, bedenime karşı içsel bir öfkem vardı. Uzun zaman aldı ama sonunda kendimle ve bedenimle ilgili algımın gerçeği yansıtmadığını, sadece güvensizliklerimin bir ürünü olduğunu fark ettim. Kendinize nazik olun ve en büyük eleştirmenimizin kendimiz olduğunu unutmayın. 

Matty:

Keşke daha fazla erkek, nazik ve saygılı olmanın sorun olmadığını anlayabilseydi. Bu özellikler asla zayıflık olarak algılanmamalı. Benim gözümde zorbalara ve nefrete karşı duran, insanların sınırlarına saygı gösteren ve nazik olan erkekler güçlü erkeklerdir. İşte bu erkekler gerçekten “sert çocuklar”. 

Victor:

Diğer interseks erkeklere tavsiye vermek pek kolay değil. Eğer bir erkek olarak yaşamayı seçtiyseniz, muhtemelen kendiniz için bazı şeyleri zaten çözmüşsünüzdür—örneğin, kadın olmanın belirli ortamlarda ne kadar zor olabileceğini anlamışsınızdır. Basit bir ifadeyle, bir erkek olarak kendimi bir kadın olarak hissettiğimden çok daha özgür hissettim. Kadın rolü yaparak geçirdiğim zamanlar için kendime belki beş Oscar ve kadın sesi için on Grammy verebilirim. Yorucuydu. 

Aibul:

Kendinizi endoseks ve ikili cinsiyet sisteminde kişilerle asla karşılaştırmayın. Bedeniniz hakkında şüpheleriniz varsa, interseks topluluğuna ulaşın. Herkesin anlayışlı olacağını garanti edemem, ancak nedenini bilmeden dışlanmışlık hissi yaşayan birçok insanla tanıştım, buna ben de dahilim. İnterseks olmak insanların düşündüğü kadar nadir değil, yani siz, okuyucu, de interseks olabilirsiniz. 

Evergreen Forest:

Stereotiplere, kışkırtıcı YouTube videolarının yorum bölümlerine, çevrimiçi tartışma gönderilerine ya da sizi maskülen olmaktan utandıran herhangi bir şeye inanmayın. Cinsiyet güçlü bir itici güçtür ve kendiniz olmaktan mutlu olmanız sorun değildir. Gururlu olmanız da sorun değildir! Cis, trans, nonbinary, multigender, agender, gay, straight, a-spec, interseks, periseks, sorgulayan, BIPOC, kültürel kimlikler, engelli ve nöroçeşitlilik sahibi insanlar: Hepimiz ortak kimliğimiz altında birleşiyoruz. Sağlıklı maskülenliğin tüm biçimleri güzeldir ve siz de öylesiniz! 

Çeviri: Belgin Günay

Metnin orijinali: https://interactadvocates.org/9-intersex-men-mascs/